زندگینامه سرداران سرخپوش پرسپولیس/ 9- حسینعلی کلانی

حسینعلی کلانی در روز سوم بهمن‌ماه سال 1323 در شمال تهران به دنیا آمد. او معروف‌ترین مرد شمیرانات در فوتبال نسل دوم ایران به شمار می‌آید. هرچند بعدها این محله با معرفی حسن روشن به اعتبار و شان خود ادامه داد، اما به هر حال، ظهور کلانی در فوتبال ملی و باشگاه پرسپولیس، طی سال‌های دهه 40 و 50 یک ظهور تاریخ‌ساز و تماشایی بود. کلانی، برخلاف بسیاری از شاهینی‌ها که از تیم‌های زیرگروه این باشگاه آغاز می‌کردند فوتبال را از تیم‌های زیرگروه باشگاه تاج سابق آغاز کرد. در دسته‌ای که او فوتبال رسمی را آغاز کرد، مردانی چون حسین فرزامی و شهرام وزیری هم حاضر بودند که این نکته، جالب و خواندنی به نظر می‌رسد.

خودش می‌گوید: «مقابل امجدیه مشغول بازی بودم که مورد توجه استاد عباس اکرامی واقع شدم». اکرامی، محل خانه تا دبیرستان البرز که در آن تدریس می‌کرد را پیاده طی می‌کرد و در کوچه‌ها و محلات به دنبال ظهور فوق‌ستاره‌ها بود که چشم تیزبینش ناگهان، متوجه درخشش نوجوان مو بوری شد که اگر فارسی حرف نمی‌زد، همه فکر می‌کردند از فرزندان اهالی سفارت کشورهای اروپایی در ایران است. کلانی از سال 1342 به تیم شاهین آمد. رفته‌رفته چشم‌های همه را متوجه تکنیک، سرعت و اخلاق نابش کرد و ناگهان بدل به پدیده شاهین در سال 1344 شد. در این سال، شاهین، قهرمان مسابقات باشگاه‌های سال 1344 تهران شد. این قهرمانی، یکی از قهرمانی‌های شیرین و معروف شاهینی‌ها بود که طی آن، سفیدپوشان با قدرت بسیار بعد از پیروزی برابر رقبای مختلف عنوان قهرمانی را دشت کردند. این آخرین قهرمانی شاهین در مسابقات تهران بود و دیگر به جز قهرمانی در مسابقات فوتبال جام حذفی سال 1360 تهران، دیگر قهرمانی دیگری را دشت نکرد. قهرمان شاهینی‌ها در سال 1346 حضور در تیم ملی را تجربه کرد و از فروردین سال 1347 همزمان با ظهور پرسپولیس و انحلال شاهین همراه دوستان نزدیکش پیراهن تیم فوتبال پرسپولیس را بر تن کرد. در اردیبهشت‌ماه سال 1347 همراه نفراتی چون همایون بهزادی و اکبر افتخاری ارکان اصلی اولین قهرمانی تیم ملی فوتبال در جام ملت‌های آسیا شد. درخشش او همزمان با حضور پرسپولیسی‌ها در پیکان سال 1348 ادامه‌دار بود. کلانی همچنان می‌تاخت و نقطه‌ای برای توقف این درخشش وجود نداشت. در اولین دوره مسابقات فوتبال باشگاه‌های کشور در سال 1349 و در مرحله نهایی، کلانی در 4 دیدار 7 گل زد و نام خود را به‌عنوان اولین آقای گل مسابقات لیگ در تاریخ فوتبال ایران ثبت کرد. او آقای گلی را در لیگ سال 1350 تکرار کرد. این بار یک شریک هم داشت. شریک او، یک پرسپولیسی دیگر یعنی صفر ایرانپاک بود. هر دو، 12 گل زدند و آقای گل لیگ شدند. سال 1351 برای کلانی سال بسیار مهمی بود. ستاره بزرگ تیم ملی، در جریان قهرمانی دوم ایران در مسابقات فوتبال جام ملت‌های آسیا، برای اولین‌بار در عرصه این مسابقات هت‌تریک کرد. ایران، 3- صفر عراق را برد و هر 3 گل ایران را کلانی به ثمر رساند. در جریان صعود به المپیک 1972 مونیخ هم کلانی یک عنصر کاملا موفق بود و یکی از 2 گل صعود را برابر کره شمالی به ثمر رساند. دیدار معروف 16 شهریور سال 52 بین 2 تیم پرسپولیس و استقلال که با پیروزی 6- صفر پرسپولیس به پایان رسید هم با گل او آغاز شد ضمن اینکه در مجموع شهرآوردهای سنتی پایتخت بین 2 تیم پرسپولیس و استقلال، او 6 گل به ثمر رسانده و رتبه دوم را بعد از هم‌باشگاهی خود یعنی صفر ایرانپاک در اختیار دارد. کلانی در سال 1353 به شهباز یا همان شاهین قدیمی برگشت تا فوتبال خود را در این تیم به پایان برساند، اما تماشاگران پرسپولیس در یک روز سیاه و تلخ او را هو کردند. روزی که کلانی از فرط غصه و تأثر شروع به گریه کرد!

کلانی در سال 1354 فوتبال را کنار گذاشته و به تحصیلات خود ادامه داد و مهندس راه و ساختمان شد و فعالیت جاده‌سازی را در جنوب کشور آغاز کرد. در سال 59 با حضور هادی طاووسی به‌عنوان رئیس فدراسیون، حسین کلانی به‌عنوان مسوول هیات فوتبال تهران مشغول به فعالیت شد. کلانی تا سال 1367 در ایران ماند و در این سال همراه خانواده به کشور آمریکا مهاجرت کرد. بعد از 13 سال، در سال 1380 به ایران بازگشت و از آن زمان تا امروز، مدام به کشور برمی‌گردد. او در حال حاضر 63 سال دارد و مشغول فعالیت در مجموعه استیل‌آذین به‌عنوان عضو کمیته فنی این باشگاه است. در دوران مدیریت حجت‌الله خطیب در پرسپولیس، کلانی، ماکت ورزشگاه اختصاصی پرسپولیس را ساخت و این پروژه در آستانه آغاز بود، اما با تغییر مدیریت در این مجموعه، پروژه مورد نظر کاملاً مسکوت ماند. امیدواریم اگر بنا به ادامه دوباره باشد، کلانی سازنده ورزشگاه اختصاصی پرسپولیس باشد